Διακοπές.......ρεύματος για μένα φέτος!

Έχω καιρό να γράψω, μα δεν ξέρω τι να πω...

Πολλές σκέψεις περνούν καθημερινά από το μυαλό μου, αλλά δεν έχω το κουράγιο να τις μοιραστώ!

Πέρασε μια άθλια χρονιά και παρακαλάω να τελειώσει. Εκεί που λέω πως δεν γίνεται να πιάσω άλλο πάτο, πέφτω πιο χαμηλά! Μου λείπουν πολλά πράγματα, ζηλεύω που δεν μπορώ να έχω ακόμα και τα πιο απλά όπως οι γύρω μου. Μου λείπει και η αγάπη μου, που δεν μπορώ να έχω όπως πριν μερικούς μήνες!

Πόσο εύκολα μπορούν να ανατραπούν ΟΛΑ στη ζωή μας? Πόσο γρήγορα μπορούν να αλλάξουν αυτά που θεωρούσαμε δεδομένα........Θέλω να κλείσω τα μάτια μου κι όταν τα ανοίξω να γίνουν όλα όπως πριν.......αισιόδοξα, χαρούμενα, ξέγνοιαστα!

Μακάρι να ήξεραν κάποιοι άνθρωποι πόσο τυχεροί είναι που βρήκαν αυτό που έξαχναν, που έχουν την υγεία τους και οι αγαπημένοι τους είναι καλά, που πραγματοποιούν αυτά που ονειρεύονται, που έχουν όλα τα καλά του κόσμου αλλά ψάχνονται ακόμα.......!

Διάβασα σε ένα blog την εξής έκφραση: When you're down to something, God is up to something. Και το περιμένω, ναι το περιμένω από τον Θεό πλέον, διότι μόνο αυτό μου έμεινε. Ευελπιστώ, πως ο Θεός έχει καλά σχέδια για μενα, και ανυπομονώ να έρθουν.

Για να δούμε, για να δούμε........

Μέχρι τις εκλογές......ζήτω που καήκαμε!

Βρήκα σε ένα blog ένα πολύ έξυπνο post ( http://thepanwithin.blogspot.com/) και σας το μεταφέρω....με εικόνες!

ENJOY!

Μια ημέρα χαλάρωσης...

Αυτή τη μερα την ψάχνω εδώ και καιρό! Ημέρα χαλάρωσης και ξεκούρασης. Πραγματικής ξεκούρασης, κι όχι απλά να κάθεσαι ξαπλωμένος στον καναπέ διαβάζοντας ένα βιβλίο, αλλά να μπορείς να πάρεις την σκέψη σου από τα προβλήματά σου (και στη δική μου περίπτωση είναι πολλά), να διώξεις το άγχος που σου δημιουργούν και να απολαύσεις λίγο χρόνο με την μοναξιά σου ή την παρέα σου!

Είμαι από τους λίγους ανθρώπους που δεν φοβάται να μείνει μόνος, να περάσει ώρες πολλές με τον εαυτό του, χωρίς την ανάγκη να στραφεί στον διπλανό του να μιλήσουν περί ανέμων και υδάτων, για να περάσει η ώρα........να μην νιώσει μοναξιά. Έτσι διαπιστώνω από τα λεγόμενα των γύρω μου. Με ρωτάνε "πώς μπορείς να ζείς μόνη σου, να κοιμάσαι μόνη σου και να ξυπνάς μόνη σου".

Τι απαντάω? Είναι πολύ όμορφο συναίσθημα να αφιερώνεις χρόνο στον εαυτό σου, να μπορείς να μένεις μόνος στο σπίτι και να συσκέφτεσαι με το είναι σου, χωρίς να φοβάσαι και να νιώθεις μοναξιά. Όσα χρόνια έζησα μακρυά από την οικογένειά μου διδάχτηκα πολλά. Μα πάνω από όλα να μπορώ να "αντέξω" τον εαυτό μου. Να διορθώσω λάθη και συμπεριφορές, να ηρεμήσω και να ζητήσω συγνώμη από μενα και τους ανθρώπους που πλήγωσα, να κάνω σχέδια για το μέλλον μου, να πάρω σημαντικές αποφάσεις για τη δουλειά και τα κοινωνικά μου.

Όλα αυτά δεν θα μπορούσα να τα κάνω αν δεν έμενα και λίγο μόνη μου, δεν θα ήμουν αυτή που είμαι σήμερα και δεν θα τα έβρισκα ΠΟΤΕ με τον εαυτό μου!
Συμπέρασμα? Χρωστάω όλη μου τη ζωή στους γονείς μου, αλλά την προσωπικότητά μου την έπλασα ΜΟΝΗ.

Θέλω λοιπόν να βρω αυτό το λιγοστό χρόνο να μείνω και πάλι μακρυά από τους ανθρώπους. Να μην χρειαστεί να σκεφτώ κανέναν και τίποτα πέρα απο ΕΜΕΝΑ. Ακούγεται εγωιστικό? Ίσως...αλλά αν σας έλεγα πόσο έχω παραμελήσει τον εαυτό μου εδώ και ένα χρόνο, πόσο δεύτερο τον έχω βάλει για να είναι καλά οι άλλοι, θα συμφωνήσετε μαζί μου!

Ανυπομονώ λοιπόν να μπω στο καινούριο μου διαμερισματάκι και να θυμηθώ τα παλιά, να αντλήσω δύναμη από τον εαυτό μου (που διαισθάνομαι ότι έχω χάσει) για να συνεχίσω ένα δύσκολο δρόμο που με περιμένει για.......δεν ξέρω κι εγώ πόσο ακόμα!
Αυτό θέλω αυτή τη στιγμή, ελπίζω να μην ζητάω πολλά!

Μπορεί κανείς να δουλέψει????

Αναρωτιέμαι εδώ που κάθομαι, μες τη ζέστη και την ανυπόφορη ατμόσφαιρα της Αθήνας (τώρα που κάηκε η Πάρνηθα απελπίζεσαι), ποιός μπορεί να δουλέψει με τους ίδιους ρυθμούς που δουλεύαμε πριν από μερικούς μήνες???

Θέλω επειγόντως διακοπές.........πειράζει? Πέρασα έναν δύσκολο χειμώνα και για πρώτη φορά στην ζωή μου ονειρεύομαι τροπικές παραλίες και φοίνικες! Όπως βλέπετε δεν ονειρεύομαι ότι κι ότι από διακοπές, έχω βάλει στο μάτι τα πανέμορφα και ακριβούτσικα bungalows στα νησιά Bora Bora, μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα από εδώ! Οι "καλύβες" χτισμένες πάνω στο νερό, με πάτωμα από γυαλί να βλέπεις τον βυθό και μια σκάλα για βουτιές από το μπαλκόνι του σπιτιού......

Έχω μεγάλο πάθος με τη θάλασσα, 2 πτυχία πήρα για χάρη της, κι ακόμα μαγεύομαι με τα χρώματα και τους οργανισμούς της. Αμέτρητοι από άκρη σε άκρη σε όλο το πλανήτη! Μια κατάδυση θα σε κάνει να αλλάξεις γνώμη για τη ζωή κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, ένα πανέμορφο τοπίο απλώνεται μπροστά σου και μια ηρεμία που θα σε κάνει να μην θες να γυρίσεις στη στεριά!

Πρέπει να πάρω το δίπλωμα καταδύσεων σύντομα, όλο τα αναβάλλω! Ανυπομονώ να ξαναβρεθώ εκεί κάτω, στην απόλυτη ησυχία, γαλήνη και ομορφιά. Αχ πότε θα έρθουν οι διακοπές μου?